Depresja. Fakty i mity.

Wokół depresji krąży wiele mitów. Choć w ciągu roku choruje 27% ludności Europy, choć mówi się o tym, że większość ludzi w przeciągu całego życia doświadcza stanów depresyjnych przynajmniej raz, to jednak wciąż mało wiemy o tej chorobie. Poniżej odpowiadam na cztery najczęstsze wątpliwości związane z depresją.

1. Mam depresję = jestem „wariatem”.

Każda niedyspozycja psychiczna budzi obawę przed nieznanym, przed chorobą, przed „nienormalnością”. Depresja jest jednak tylko czasową zmianą w biochemicznej równowadze ciała. Jest w uleczalna. Może się wiązać z trudnymi do zrozumienia objawami. Nie świadczą one jednak o naszej stałej naturze a jedynie o czasowej zmianie w naszym funkcjonowaniu.

2. Jeśli ktoś raz zachorował, to będą się pojawiać nawroty

Nawroty mogą się przytrafić, ale nie jest to zasadą. Każdy z nas może doświadczyć depresji i może się zdarzyć, że pojawi się ona kilkukrotnie w ciągu życia. Czasem jednak osoby, które doświadczyły depresji stają się dzięki niej silniejsze i bardziej świadomie siebie. Korzystając ze wsparcia specjalistów i jasno definiując trudności wynikające z tej choroby, nauczyły się szybciej identyfikować okoliczności sprzyjające nawrotowi. Dzięki temu potrafią zauważyć zagrożenie, zareagować zanim nastąpi pogorszenie zdrowia, nie dopuszczając do nawrotu choroby, a nawet jeśli choroba już się pojawi, wiedzą do kogo się zwrócić.

3. Zmiana we mnie, która zaszła podczas depresji pozostanie na zawsze.

Podczas trwania choroby zmianie ulega nasze samopoczucie, zachowanie, temperament, sposób myślenia. Zwykle dodatkowych cierpień dostarcza uświadamianie sobie, jak wiele zmian zaszło. Po wyjściu z epizodu głębokiej depresji przez pewien czas możesz doświadczać wycofania, labilności emocjonalnej, chłodu emocjonalnego, etc. Takie objawy mogą się utrzymywać jeszcze przez kilka miesięcy a nawet rok po leczeniu. Po silnej grypie przez jakiś czas możemy jeszcze czuć osłabienie, senność i może utrzymywać się katar. Tak samo jest z depresją. Nawet kiedy najcięższe objawy się wycofają, kiedy mamy poczucie, że pokonaliśmy depresję, pozostaje jeszcze ślad osłabienia i niektóre objawy choroby. Warto w tym okresie podtrzymywać wszystkie działania, które pozwoliły nam wyjść z depresji. Kiedy choroba całkiem minie a biochemia organizmu całkowicie wróci do normy, będziesz tak jak dawniej mieć energię, nadzieję, odwagę i chęć do życia. Doświadczenie choroby, tak jak inne doświadczenie pozostanie w Twojej pamięci i tak jak każde inne doświadczenie, może przynieść zmiany.

4. Leki psychotropowe uzależniają i zmieniają psychikę

Współczesne leki psychotropowe, używane w leczeniu typowej depresji nie mają charakteru uzależniającego. Jeśli będziesz mieć co do tego wątpliwości, porozmawiaj o tym z psychiatrą. Powie Ci o przebiegu leczenia oraz charakterystyce wybranych dla Ciebie lęków. Większość z nich pomaga wyrównać poziomy neuroprzekaźników. Depresja nas osłabia, a odpowiednie leki umożliwiają wykonywanie codziennych aktywności. Niektóre leki uspokajają, dzięki czemu rozpacz i inne emocje nie szarpią chorym. Inne leki dają siłę, która umożliwia pracę nad poprawą sytuacji i wprowadzanie niezbędnych zmian w życiu, zachowaniu i sposobie myślenia. Zmiany te są kluczowe, by trwale pokonać depresję i wrócić do równowagi. Z czasem, kiedy sytuacja życiowa ulegnie już poprawie, leki są odstawiane pod kontrolą lekarza. Może się wówczas zdarzyć, że będziesz doświadczać przez jakiś czas objawów odstawiennych. Jeśli nawet zdarzy się tak, że twój organizm nadmiernie przyzwyczai do leków, Twój lekarz pomoże Ci je odstawić. Kiedy nie będzie już tak wielu stresorów w Twoim życiu, Twój organizm będzie w stanie sam utrzymać biochemiczną równowagę.

Mam nadzieję, że rozwiałam Twoje obawy związane z depresją. Jeśli masz jeszcze pytania lub wątpliwości zgłoś się do poradni, do psychologa lub psychiatry. Jesteśmy tu dla Ciebie.