Webinary psychologiczne dla Twojego zespołu

Ostatni rok nie był łatwy. Żyjemy z dnia na dzień, tygodnia na tydzień, z miesiąca na miesiąc. Przechodzą przez na s kolejne fale emocji, niepewności, adaptacji i pandemii. Każdy z nas radzi sobie jakoś. Z lepszym lub gorszym rezultatem. I każdy z nas potrzebuje się zatrzymać, by nazwać to, co się z nami dzieje, zorientować się, gdzie jesteśmy i wybrać ścieżkę dla siebie na kolejne tygodnie i miesiące. Bez względu na to, co będzie się dalej działo w związku z COVID-19. Od strony psychologii klinicznej, emocji, potrzeb i neuronauki przyglądamy się aspektom specyfiki ostatniego roku.

Podczas tego webinaru:

1. Nazwiemy to, co się z nami działo przez ostatni rok.

W praktyce psychoterapeutycznej rozpoznanie i nazwanie tego, co doświadczamy okazuje się uzdrawiające. Nazwanie emocji przynosi zwykle ulgę. W tej części każdy z nas uświadomi sobie, jakie emocje w sobie nosił przez ostatni rok i co tak naprawdę przeszedł. Przyjrzymy się też temu, jakie realne zagrożenia niesie ten stan.

2. Określimy, czego potrzebujemy.

Stawiamy sobie cele, marzymy, tęsknimy za różnymi rzeczami. Ale niekoniecznie zdajemy sobie sprawę z tego, jakie potrzeby za tymi marzeniami stoją. Podczas krótkiego ćwiczenia każdy z nas zlokalizuje własne potrzeby.

3. Poszukamy rozwiązań.

Kiedyś trafiłam na sentencję Marka Aureliusza „Panie, daj mi cierpliwość, abym umiał znieść to, czego zmienić nie mogę. Daj mi odwagę, abym umiał konsekwentnie i wytrwale dążyć do zmiany tego, co zmienić mogę i daj mi mądrość, abym umiał odróżnić jedno od drugiego.” Poszukamy sposobów zaopiekowania się potrzebami, które mamy, w sposób możliwy do wdrożenia teraz.

Through isolation

The last year have been particularly difficult: isolation, difficulties in travel and meetings, home office, fear of COVID-19.
Each of us needs community, conversation and meeting all the more. With the great pleasure I invite you to the workshop, during which we will look at how we feel and what we need.
I have prepared a workshop for you during which:
1. We recognize and name what we experienced.
The unnamed becomes the „monster from the closets”. It cannot be overcome or changed. The first step to finding solutions to difficult situations is to look at what’s going on below the surface. Often, when we look at something closely, it turns out that it is no longer black and white.
2. We will define what we need.
We dream and want different things. But we often don’t know what needs are behind this. Each of us will list our real needs in a short exercise.
3. Find a solution.
Once I found the following sentence: „God grant me the serenity to accept the things I cannot change, courage to change the things I can, and wisdom to know the difference” In the last part, we will look for solutions that will answer our needs. We will also look for mindset that will allow us to accept what we cannot change.

Zamiast owijać w bawełnę, pomówmy szczerze i bez uników o stresie i depresji. Dlaczego? Chociażby po to, by odczarować ten temat. W końcu stres dotyczy nas wszystkich a depresja spotyka co piątą kobietę i co dziesiątego mężczyznę. A także po to, by móc zainterweniować, zanim ktoś nam bliski zrobi sobie coś złego. By zorientować się, że coś się z nami dzieje, zanim całkiem „nie zwariujemy”. By rozróżnić „deprechę” od depresji. To szczególnie nam potrzebne zwłaszcza teraz, gdy przez długi czas żyjemy w izolacji społecznej i przy podwyższonym stresie.

Ciężki temat w przystępnej formie.

1. Stres.

Przyjrzymy się charakterystyce stresu krótko- i długoterminowego, by lepiej zrozumieć, jak na nas wpływa. Poznamy neurologiczne i biochemiczne podstawy stresu. Każdy z nas wykona także krótkie ćwiczenie, by zwiększyć samoświadomość i uwrażliwić się na sygnały świadczące o rosnącym obciążeniu. Przyjrzymy się też sposobom regulowania stresu: tym długofalowo korzystnym i tym, które mogą zaszkodzić.

2. Złość.

Skonfrontujemy się z przekonaniami na temat złości i obalimy parę mitów. Wyraźnie oddzielimy złość od przemocy i każdy z nas zbuduje w sobie przestrzeń na rozdzielenie jednego od drugiego. W tej części pokażę także czym złość jest i co się dzieje w naszym mózgu przy skrajnych emocjach.

3. Depresja.

Jedną z dróg, jakie prowadzą do depresji jest właśnie nieumiejętne zarządzanie stresem i emocjami. Przyjrzymy się temu czym depresja jest: od strony psychiatrycznej ale także od strony doświadczenia osoby chorej. Przyjrzymy się temu, jak wspierać w depresji i gdzie szukać wsparcia.

Zatrzymajmy się w temacie depresji na dłużej. Przyjrzyjmy się mitom na jej temat, czynnikom pozwalającym ją rozpoznać, przeciwdziałać oraz leczyć. To będzie wnikliwe, uważne i praktyczne spojrzenie na najczęstszą chorobę psychiczną naszych czasów.

Głównymi celami tego spotkania będzie:

1. Poszerzenie wiedzy na temat depresji: jej charakterystyki, objawów, możliwych

nietypowych obrazów depresji oraz okresów i okoliczności, w których występuje zwiększone

ryzyko depresji. Poznamy specyfikę depresji okołoporodowej, starczej i dziecięcej.

2. Poznanie źródła wsparcia w depresji. Opowiem o formach pomocy, przebiegu

leczenia, czasie trwania leczenia. Poznamy znaczenie wsparcia społecznego oraz

wzmacniające  działania (troska w miarę możliwości i zależnie od objawów: o sen,

jedzenie, ruch; postawa łagodności wobec siebie i danie sobie czasu na

rekonwalescencję; wzmacniające nawyki, etc.).

3. Przeciwdziałanie depresji. Zachęta do większej uważności na siebie i własny stan,

zwłaszcza pod kątem objawów depresji. Zbudowanie motywacji do stałej troski o własny

dobrostan, o realizację wartości, o dobre relacje.

4. Wzrost asertywność, jako elementu przeciwdziałania depresji. Zajmiemy się tym

tematem zwłaszcza w zakresie stawiania granic oraz otwartości w mówieniu o sobie,

swoich emocjach i o swoim zdrowiu.

Przemoc to jeden z najtrudniejszych problemów, z jakimi się mierzymy. Zarówno ze względu na powszechność jak i emocje, jakie wywołuje: strach, bezradność, wstyd. Spójrzmy jej prosto w oczy.

1. Rozpoznanie mechanizmów działań przemocowych.

Zaproszę w podróż po historii. Typowej historii typowej przemocy. Choć mechanizmy są znane, wiele kobiet i mężczyzn na całym świecie wpada wciąż w te same sieci. Przyjrzymy się tej sieci, by lepiej zrozumieć jak eskaluje przemoc.
W tej części skonfrontujemy się także ze statystykami.

2. Rola ofiary i sprawcy.

Dlaczego o kimś, kto znęca się nad inną osobą mówimy sprawca? Dlaczego o osobie, która doświadczyła, doświadcza przemocy mówimy ofiara? I jak te słowa wpływają na nasz odbiór przestępstw związanych z przemocą? Gdzie kierujemy uwagę w sytuacji przemocy? Przyjrzymy się tym trudnym zagadnieniom i zapewne już na tym etapie pojawią się dla nas ważne wnioski i plan ich wdrożenia.

3. Przemoc wobec dzieci, przemoc w pracy.
   Są rzeczy, które ruszają mnie do głębi. Jedną z nich jest krzywda dzieci. Dlatego brutalnie i bez owijania w bawełnę ponazywam i skonfrontuję z faktami na temat przemocy wobec dzieci. Drugim miejscem, nad którym się zatrzymam będzie przemoc w pracy. Mobbing wbrew temu, czego byśmy sobie życzyli nadal ma się świetnie. I nic się nie zmieni, o ile nie otworzymy oczu i nie zreflektujemy się, że pewne zachowania wykraczają poza prawo. Każdy z nas jest odpowiedzialny za ilość przemocy w najbliższym otoczeniu, w Polsce, na świecie. Zmiana zaczyna się tu.
   4. Zmiana.
   Większość z nas dobrze się czuje z myśleniem „przemoc mnie nie dotyczy”. Chcemy odwrócić głowę od tego niewygodnego, budzącego wstyd i strach tematu. Prawda jest jednak taka, że każdy z nas, choćby w małym kawałku bywał sprawcą i bywał ofiarą. Ten temat dotyczy każdego z nas. Na koniec zaproponuję kilka ważnych, nieoczywistych kroków, dzięki którym realne się stanie zmniejszenie natężenia zjawiska przemocy.

Strata, pożegnanie, śmierć. W takich sytuacjach przeżywamy żałobę i choć kojarzy nam się głównie z wdowią czernią, tak naprawdę jest to zdrowy etap pozwalający zamknąć jakiś ważny dla nas rozdział. Podczas tego webinarium będę zapraszać do wykonania ćwiczeń. Do zatrzymania się i zadania sobie pytań. Poszukiwania odpowiedzi.

1. W jakich sytuacjach możemy przeżywać żałobę?
   Przyjrzymy się różnym okolicznościom, w których będziemy przechodzić żałobę. Świadomość tego, że taka żałoba może być potrzebna ułatwi nam w przyszłości danie sobie dłuższej chwili oddechu, zanim ponownie wpadniemy w wir życia. Poznamy także znaczenie i sens żałoby w życiu człowieka i w ewolucji.
2. Kiedy żałoba staje się chorobą. O patologicznym przebiegu żałoby.
   Krótko wskażę kilka sygnałów ostrzegawczych, które mogą świadczyć o tym, że żałoba przerodziła się w depresję lub inny poważny stan, który wymaga specjalistycznego wsparcia.
3. Jakie są etapy żałoby i jak je rozumieć?
   Nie ma jednego wzorca przeżywania straty. Każdy z nas jest inny i będzie przechodzić żałobę inaczej. Mimo to badaczom udało się wyróżnić typowe etapy, którym my się przyjrzymy dokładniej.

4. Jak sobie radzić i jak wspierać innych w żałobie?
   Każdy z nas przyjrzy się ostatnio doświadczonej stracie, aby zlokalizować i nazwać co się wtedy z nami działo, jakie emocje nam towarzyszyły i o czym te emocje mówiły. Właśnie z tej świadomości wynikać będą indywidualnie dopasowane strategie na radzenie sobie w procesie żałoby i uzyskiwanie adekwatnego wsparcia.

Prawdopodobnie każdy z nas ma doświadczenia wiążące się z uzależnieniem. PARPA szacuje, że 9% Polaków w sposób szkodliwy lub nałogowy używa alkoholu. A to tylko czubek góry lodowej. Są przecież też inne substancje psychoaktywne oraz uzależnienia behawioralne. Ile w takim razie osób ma w najbliższym otoczeniu kogoś uzależnionego lub nadużywającego? Niemal każdy. Podczas tego webinarium przyjrzymy się różnym aspektom związanym z uzależnieniami.

1. Szkodliwe czy wspierające?

Zaczniemy od przyjrzeniu się tego, co nam szkodzi, a co może służyć. Skonfrontujemy się ze statystykami na temat uzależnień oraz z zaskakującymi zaleceniami WHO.

2. Szkodliwe używanie i uzależnienie.
   W tej części opowiem o kryteriach diagnostycznych. Przyjrzymy się trzem kategoriom i w obrazowy sposób przyjrzymy się zarówno objawom, jak i możliwościom wsparcia/leczenia.
3. Uzależnienie od substancji psychoaktywnych.
4. Uzależnienia behawioralne.
5. Choroba? Objaw? Czym jest uzależnienie.
   Przywołam garść badań, które pokazują niecodzienny i mało rozpowszechniony sposób myślenia o uzależnieniach.
6. Leczenie.

W leczeniu uzależnień można by powiedzieć, że wszystko jest nietypowe. A jakby tego było mało na sam koniec podzielę się nie tylko standardowymi procedurami, ale także tymi nietypowymi, któ®e okazują się co najmniej równie skuteczne.

Wypalenie zawodowe to niewygodny temat. Zarówno dla pracodawcy jak i pracownika. Przyjrzymy się mu odważnie i stawmy mu czoło.

1. Stres, napięcie, emocje w miejscu pracy.

Przyjrzymy się stresowi i jego żrółom w miejscu pracy: wewnętrznym i zewnętrznym. Zlokalizujemy bardziej i mniej oczywiste przyczyny napięcia i emocji. Poszukamy możliwych zmian, dzięki którym będziemy skuteczniej regulować stres i emocje.

2. Wypalenie zawodowe

Co zwiększa ryzyko wystąpienia wypalenia? Jak je rozpoznać? Jakie są cechy? Kto ma większe predyspozycje? Co może pomóc? Poszukamy organizacyjnych, zespołowych i indywidualnych sposobów na zmniejszenie ryzyka wystąpienia wypalenia zawodowego.

Sen jest niezbędny i równocześnie często traktujemy go jak niechcianą konieczność. Sprawdźmy jakie pełni funckje i jak o niego zadbać.

1. Konsekwencje snu niskiej jakości

Nie zdajemy sobie nawet sprawy, jak wiele naszych problemów zdrowotnych, poznawczych i relacyjnych może wynikać z nieprawidłowego snu.

2. Fizjologia snu

Aby skutecznie zadbać o zdrowy sen, warto poznać jego fizjologię. Przyjrzymy się etapom i naturalnym procesom w czasie snu.

3. Błędy i dobre praktyki

Wskażę częste błędy szkodzące higienie snu oraz proste sposoby na to, aby sen był zdrowszy.

4. Oddech na szybki sen

Na koniec zaproponuję krótkie ćwiczenie oddechowe, które świetnie się sprawdzi wówczas, gdy chce=my szybko zapaść w sen.